(fotografie: Koos Bommele)
Amanda van der Zwaan is vrijwilliger in het hospice aan het Vorrinkplein in Delft. ‘Op mijn twintigste kreeg ik zelf te maken met kanker. In die periode las ik een artikel over hospices in Nederland en dat zette me aan het denken. Hoe fijn en dankbaar zou het kunnen zijn om iemand te ondersteunen in de laatste fase van zijn leven?’
‘Na mijn genezing paste vrijwilligerswerk niet direct in mijn leven’, vertelt Amanda. ‘Ik ging werken. Kreeg een gezin. Vrijwilligerswerk is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Dat is nu met werk, een puberdochter thuis en een partner waarmee ik samenwoon, niet anders. Toch voelde ik anderhalf jaar geleden de ruimte om eens in de week een dienst in het hospice te draaien. Juist omdat ik een kantoorbaan heb, doe ik dit werk graag. Om zo dichtbij iemand te mogen staan en van betekenis te mogen zijn in zo’n kwetsbare periode, is heel bijzonder.
Je staat er niet alleen voor
Als vrijwilliger in het hospice word je goed begeleid door de verpleegkundigen. Je staat er nooit alleen voor. De opleiding van VPTZ Nederland bereid je goed voor op het vrijwilligerswerk. Ook is er een intervisiegroep met andere vrijwilligers. Er zijn vier diensten per dag van ieder vier uur. Je werkt altijd samen met een collegavrijwilliger.
Verzorgende taken
Elke dienst is anders en heeft zo zijn eigen dynamiek. In de ochtend verzorg je de mensen samen met de dagverpleging. Wassen, aankleden en bed verschonen. Tijdens de lunchdienst ben je meer de gastvrouw. Je ontvangt het bezoek, doet huishoudelijke taken en bereidt de lunch voor. De dienst daarna ben je met het avondeten bezig en tijdens de avonddienst maak je mensen klaar voor de nacht. Dan is er vaak ook wat meer tijd voor een spelletje, voorlezen en een fijn gesprek. Welke dienst je draait, bepaal je zelf. Ik rooster mezelf meestal voor de ochtend in, omdat ik het fijn vind om de verzorgende taken op mij te nemen.
We voegen geen dagen toe aan het leven, maar leven aan de dagen.
Vasthouden en loslaten
Mensen denken vaak dat werken in een hospice heel zwaar is. Maar zwaar is niet het juiste woord. Met ons motto: ‘we kunnen geen dagen toevoegen aan het leven, maar wel leven aan de dagen’, proberen we mensen een fijne tijd te geven. Er wordt bijvoorbeeld ook veel lol gemaakt. Maar het is ook belangrijk je te blijven realiseren waar je bent. Je moet je werk niet mee naar huis nemen. Op tijd los kunnen laten is heel belangrijk.
Echt luisteren
Door dit vrijwilligerswerk heb ik echt leren relativeren. Je ziet letterlijk dat het leven eindig is. Je gaat anders naar je eigen leven kijken en andere keuzes maken. Ook heb ik geleerd echt te luisteren. We zijn tegenwoordig zo bezig om allemaal ons eigen verhaal te vertellen. Op social media laten we zien wie we zijn en wat we kunnen, maar goed luisteren naar wat de ander te vertellen heeft doen we minder. In het hospice draait het niet om je eigen verhaal, maar om dat van de mensen die daar verblijven.’
(bron: Delftopzondag.nl)
Een VPTZ-organisatie bij u in de buurt?
Bij VPTZ Nederland zijn ruim 200 lidorganisaties aangesloten. Zij bieden palliatieve terminale zorg thuis, in hospices en in een aantal gevallen ook in een zorginstelling. Op deze kaart vindt u snel een VPTZ-organisatie in uw buurt. Elke organisatie werkt op z’n eigen manier. De ene organisatie richt zich bijvoorbeeld alleen op vrijwilliger palliatieve terminale zorg. Andere organisaties hebben een ruimer werkgebied: informeer gerust bij de organisatie in uw omgeving of er ook in uw woonplaats zorg thuis mogelijk is.
Meer verhalen lezen van en over VPTZ-vrijwilligers?
Kijk op de jubileum-verhalen-pagina.